Respect en Verdraagzaamheid

Wie zet jij vandaag aan het denken? Ik wil verdraagzaamheid op de agenda zetten.
Als je de krant leest kan het je misschien opgevallen zijn dat de verdraagzaamheid ver te zoeken is. Het is toch belachelijk dat artsen en hulpverleners nog steeds aangevallen worden om wat voor reden dan ook. Komt dit omdat we in een zeer geschakeerde maatschappij leven, waarin allerlei levensbeschouwingen en levensvisies schijnbaar met elkaar botsen? Onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut, in opdracht van  Anne Frank Stichting, wijst uit dat een kwart van onze landgenoten toegeeft racistisch te zijn.

 Gaat er een hoop (negatieve) energie de verkeerde kant op?
In mijn perceptie moet iedereen vrij kunnen zijn om welke levensbeschouwing dan ook te hebben die voor hem/haar belangrijk is. Iedereen moet vrij kunnen zijn om een eigen levensvisie te hebben waarin hij/zij tot zijn recht komt. Racisme kan pas verdwijnen als we oprecht geïnteresseerd zijn in de cultuur van de mens en de mens zien, los van zijn cultuur. Verdraagzaamheid ontstaat wanneer we vanuit ons hart leven. Als we mensen tegemoet komen vanuit respect voor wie hij/zij is, wat zijn achtergrond of zorgen ook mogen zijn.

Respect geven is respect krijgen, zo simpel is het.
Is het een utopie om te denken dat Respect en Vertrouwen naar elkaar toe de wereld zou kunnen veranderen, of ben ik nu een moraalridder? Ik ben van mening dat je echt samen kunt bouwen aan een omgeving waarin iedereen zich thuis voelt en geaccepteerd wordt zoals hij of zij is, ongeacht afkomst, geloofsovertuiging, sekse of huidskleur. De vraag die je jezelf moet stellen is; “wanneer ga ik hier echt mee beginnen?”